Jechać nie jechać? Do końca nie byliśmy zdecydowani. Jednak pogoda zrobiła miłą niespodziankę. Zapowiadało się dobrych parę dni z ciepłymi nocami. Nie było się nad czym zastanawiać. Załatwiam w firmie urlop, dogaduję się z Czarnym i szybko rozważamy gdzie jechać. Pada wiele propozycji. Decydujemy się na jezioro, gdzie jeszcze nie wędkowaliśmy. Wybieramy z grubsza zatokę, w której chcieli byśmy usiąść i zaczynam załatwiać zezwolenia. Woda należy do Gospodarstwa rybackiego w Sławie więc tam się udałem po zezwolenie. Do zezwolenia na wędkowanie dostałem także zezwolenie na wjazd do lasu nad łowisko. Było to szczególne udogodnienie. 9 października wyjeżdżamy ze swoich domów i około 13 spotykamy się blisko jeziora. Dalej jedziemy już razem. Docieramy na miejsce i ze względu na to, iż zmrok zapada już szybko - stawiamy obozowisko i szykujemy się przed wieczorem do wywózki zestawów. Pakujemy się na ponton, zakładamy echo i płyniemy oglądać wodę. Cała lewa strona jak i kawałek przeciwległego brzegu to kapelony. Czarny wybiera sobie dwa miejsca ja jedno. W sumie liczymy na miły jesienny wypoczynek nad woda. Szykujemy na szybko zestawy, zanęty - każdy coś innego i na wodę. Do wieczora zdążyliśmy jeszcze nazbierać patyków na małe ognisko. Piwo w łapę i siedzimy... Pierwszy wieczór - niezwykle przyjemny przesiedzieliśmy ciesząc się niesamowita ciszą. W nocy spało się bardzo przyjemnie ponieważ jak i w pozostałe noce było ciepło. Następnego dnia w sumie nie działo się nic szczególnego. Odwiedziło nas paru wędkarzy ciekawych naszego obozowiska, oraz zarządca jeziora. Wieczorkiem przygotowaliśmy zanętę i na jedną miejscówkę zdecydowaliśmy się dodać kostki soli. Ot tak dla testu, kaprysu, ciekawości. Padło na mnie. Pokruszyłem troszkę moich kulek, dorzuciłem różnego peletu rybnego i do wody. Na haki moja róża i squid . Już mieliśmy się kłaść spać, ognisko dogasało oczy same się zamykały, gdy na mojej wędce zagrał sygnalizator. Szybkie zacięcie i... coś tam siedzi. Jednak około 150m żyłki nie pozwalało powiedzieć jak duże. Czarny chciał płynąć, ale rybka szła ładnie w moją stronę. Parę razy lądowała w zielsku - rosło takie tam po drodze - jednak leadcore i strzałówka swoje zrobiły. Rybka szła prawie idealnie po prostej więc parę minut i wylądowała w podbieraku. Szał! Karpik ok. 9-10 kg na oko. Po zwarzeniu i odjęciu wagi worka lekko ponad 10,5. Zrobiliśmy mu na szybko nocne zdjęcie i zwróciliśmy wolność. Wędka poszła z rzutu na rezerwową miejscówkę na środku zatoki. Rano pozmienialiśmy zestawy, troszkę pokruszonych kulek w łowisko i siedzimy. Na wodzie sporo się działo. Widać było ataki szczupaków lecz nie po to przyjechaliśmy. Nazbieraliśmy sobie drewna na ognisko. Wpadło nas odwiedzić parę osób. Zjedliśmy coś dobrego z rusztu. Dzień minął bardzo przyjemnie. A wieczór przy ognisku z piwem w łapie i nie tylko to już po prostu bajka - tak było ciepło i bezwietrznie.